آداب”آقا” بودن! “مگر می شود پهلوان رضا را دوست نداشت!”

شفافیت در ورزش/تا به حال دیده اید برخی از بزرگان و چهره هایی نظیر رضا یوسف آبادی، اکبر ایرانمنش و خیلی از بزرگانِ دیگر در فضاهای مجازی و حتی از طریق مصاحبه با رسانه ها، لابی با سیاسیون، خم و‌ راست شدن ، به دنبال جایگاه و پستی باشند؟! چه کسی می تواند ادعا کند این دو بزرگوار و خیلی های دیگر بعد از کنار گذاشته شدن از جایگاه‌های متعددی که در این چند دهه داشته اند، حرفی زده و اعتراض کرده اند که چرا ما را کنار گذاشتید؟! همه بزرگان این ورزش خوبند و قابل احترام، اما در این مطلب بحث ما استاد رضا یوسف آبادی است!. چند ماه پیش، یعنی در هفته های اول شروع به کار شهباز حسن پور به عنوان نماینده کرمان، در جلسه ای با حضور تعدادی از بزرگان ورزش، آقای یوسف آبادی نیز دعوت شده بودند تا در مورد مشکلات ورزش کرمان بحث و همفکری شود. جلسه قرار بود حوالی ساعت ۴ بعد از ظهر شروع شود که اعلام شد آقای حسن پور تا یک ساعت دیگر خودشان رو می رسانند و منتظر بمانید. آقای یوسف آبادی بلند شده و به بهانه زنگ خوردن تلفنش از سالن خارج شد!. با ایشان تماس گرفته و عرض کردم استاد، کجا تشریف بردید؟! ایشان گفتند من در جلسه ای که احساس کنم به شان و شخصیت ورزش خدشه وارد می شود نمی نشینم و در هیچ جلسه اینچنینی نیز دیگر شرکت نمی کنم!. آنجا بود که متوجه شدم بی دلیل نیست که به ایشان می گویند”آقا”،”پهلوان”، استاد و…! چه کسی دیده تا به حال استاد یوسف آبادی در گروههای مجازی به بهانه بازگشت به ورزش و حتی باشگاهی، این و آن را بکوبد؟! کی دیده استاد یوسف آبادی تا به حال به یک مدیر بالادستی زنگ بزند و چانه خودش را بزند؟ کی می تواند ادعا کند آقای یوسف آبادی به فلان چهره سیاسی گفته باشد من را در فلان قسمت قرار دهید؟! کی دیده استاد یوسف آبادی از کسی تعریف و‌ تمجید الکی کرده باشد و برای منافع شخصی، مدیری و یا مسوولی را به چالش کشیده باشد!؟
بله، آقا بودن آداب دارد که یوسف آبادی ها در ژن آنهاست و برخی متاسفانه آدابِ آقا بودن را یاد نگرفته و اصلا روی آنها نصب نشده است!